داوودنژاد دراین برنامه ضمن تاکید براین که روش مدیریت فرهنگی کشورباید عوض شود، افزود: چرا هنرمندی مثل بهرام بیضایی که در پژوهش و آموزش و نمایش و سینما بی نظیراست باید از شرایط کار و زندگی اش به ستوه بیاید و از ایران برود. چرا قید وبند از دست و پای جعفر پناهی برداشته نمی شود و چرا شرایطی فراهم نمی شود که او فیلم بسازد و به سفر برود . چرا بهمن قبادی باید در خارج مدتی دربه در باشد تا راهی برای کار کردن پیدا کند.
کار گردان فیلم مرهم که هم اکنون بر پرده سینماهای تهران قراردارد، در عین حال که معتقد است مدیریت فرهنگی کشور باید تغییر کند می گوید: مدیریت فرهنگی کشور باید بتواند با پشتیبانی رسانه ای خود فیلم هایی چون مرهم را به مردم معرفی کند.
براساس این سخنان، این پرسش اساسی مطرح است که چرا متولیان سینما و فرهنگ کشور و برخی مسوولان فرهنگی و تریبون هایی مانند رادیو، به جای این که در دفاع از دستاوردهای فرهنگی سخن بگویند و از جریان فتنه و هنرمندان در خدمت آنها انتقاد کنند، خود به حامی اپوزیسیون و منتقد تبدیل شده اند.کسی که خودش فیلم می سازد و به امکانات دسترسی دارد چگونه به منتقد وحامی اپوزیسیون تبدیل می شود.
آیا جعفر پناهی که این همه حمایت ها و انتقادها را به همراه داشته است، از خود تحرکی در دفاع از کشور ونظام و جامعه ایران نشان داده است؟ تا کی باید غیر منصفانه عده ای حمایت شوند و نه تنها کاری برای کشور انجام ندهند که برخلاف مسیر ملت حرکت کنند؟مسوولان نظارتی و فرهنگی کشور، نباید اجازه دهند که تریبون های عمومی و ملی کشور به گفتن چنین سخنانی آلوده شود و کسانی که امکانات را استفاده کرده و فیلم ساخته و نمایش می دهند در حمایت از کسانی که به زیان کشور حرکت می کنند حرف بزنند.
حامیان و سینماگران جریان فتنه چه تصوری دارند و فکر می کنند که در چه کشوری زندگی می کنند. آیا درست است که از تریبون رادیو برای تبلیغ فیلم خود استفاده کنند و از مدیریت فرهنگی کشور بخواهند تا از پشتیبانی رسانه ها برای تبلیغ فیلم آنها بهره بگیرد اما درعین حال خواستار تغییر مدیریت فرهنگی باشند و انتظار داشته باشند که همه امکانات در اختیار سینماگران جریان فتنه قرار گیرد؟
آیا اشخاصی که داوود نژاد از آنها دفاع می کند در سال های گذشته و به خصوص دو سال اخیر، عملکرد خوبی در حمایت از کشور و نظام داشته اند که حالا باید تشویق شوند و امکانات در اختیار آنها قرار گیرد که هر چه می خواهند علیه کشور و نظام و جامعه ایرانی تولید کنند و جامعه ایران را در نظر غربی ها تضعیف کنند؟
آیا کسانی مانند جعفر پناهی و قبادی و... که دل مردم را خون کردند و حرکات نامناسبی به خصوص در دو سال اخیر از خود نشان داده اند، شایسته استفاده از این همه امکانات و حمایت ها و پشتیبانی رسانه ها و مدیریت فرهنگی هستند و آیا درست است که حامیان جریان فتنه از تریبون های مختلف برای تبلیغ خود استفاده کنند و به خود اجازه دهند که هر چه می خواهند علیه نظام و مدیریت فرهنگی کشور سخن بگویند؟
داوود نژاد در بخشی از این برنامه رادیویی در صحبت هایی گفت: در حالی که فضای سمعی بصری کشور، در تسخیرفیلم خارجی است و فیلم های خارجی از طریق شبکه های ماهواره ای و اینترنت و....به راحتی در دسترس هستند باید برای تولید فیلم ایرانی اهمیت ویژه ای قائل شد .
وی گفت: برای موفقیت در تولید فیلم های خوب ایرانی، باید برای دانش سینمایی ارزش قائل باشیم . باید برای نخبگان سینما درمقابل هجوم شبکه های ماهواره ای و فیلم های خارجی ارزش قائل شد .
در پاسخ به این موضوع نیز باید از داوود نژاد سوال کرد که انصافا با همه این امکانات که در اختیار سینما گران وجود دارد چند درصد تولید آنها کیفی و مطلوب است. در شرایطی که خود سینماگران از این همه تولید فیلم تجاری و به درد نخور انتقاد می کنند، مدیریت فرهنگی کشور چه حرکتی باید انجام دهد و چقدر از این نحوه تولید باید انتقاد کند؟
داوود نژاد در بخش دیگری از حرف های خود گفت: بسیاری عقیده دارند که فیلم مرهم فیلم خیلی خوبی است و کلیشه های تجاری ندارد. چنین فیلمی چرا نباید به درستی و خوبی معرفی شود؟ مردم باید مطلع شوند که فیلم مرهم فیلمی درباره اعتیاد وجوان هاست و مدیریت فرهنگی کشور باید بتواند با پشتیبانی رسانه ای خود فیلم هایی چون مرهم را به مردم معرفی کند .
وی گفت : مرهم فیلمی است که تماشاگران از سالن نمایش راضی بیرون می آیند و امیدوارم شرایطی فراهم شود که این فیلم به درستی به مردم معرفی شود.
به هر حال نکته ای که بسیار مهم به نظر می رسد این است که مسئولان باید همه تلاش خود را بکنند تا از این سو استفاده ها جلوگیری کنند و عرصه هنر این کشور را از وجود عناصری که در عمل به فتنه گری و دفاع از فتنه گران فکر می کنند پاک کنند.
منبع: بولتن نیوز
نظرات شما عزیزان: