چه كساني بايد عزل شوند؟!

عزل آقاي مصلحي از وزارت اطلاعات كه در پوشش «استعفاء» صورت گرفته بود و مخالفت رهبر معظم انقلاب با عزل ايشان كه بازگشت وي به وزارت را در پي داشت با حاشيه هاي ناگفته اي همراه بود كه بايسته نبود ولي اين حاشيه هاي ناشايست با نگاهي دقيق تر و از زاويه اي ديگر، نه فقط نگران كننده نيستند بلكه هشدار دهنده اند و شكرانه نيز دارند. مانند آژير خطري كه از ورود «دزد» خبر مي دهد و صداي آن اگرچه گوشخراش است اما هيچ صاحبخانه اي از شنيدن اين صدا آزرده خاطر نمي شود و يا از نصب آژير، ابراز پشيماني نمي كند. شايد نگارنده را بيش از اندازه خوشبين تلقي كنيد! ولي...

نقد مصاحبه آقاي سيد حسن خميني با مهرنامه؛

چه كسي با امام(ره) گزينشي برخورد مي‌كند؟

پس از رحلت سید احمد خمینی(ره)، امین و همراه همیشگی امام(ره) در تاریخ 25 اسفند 1373، بنا بر وصیت ایشان، تولیت حرم بنیان‌گذار جمهوری اسلامی و همچنین مسئولیت موسسه حفظ و نشر آثار رهبر کبیر انقلاب بر عهده حجت‌الاسلام سید حسن خمینی قرار گرفت. مسئولیتی که به دلیل حراست از یادگار امام خمینی(ره)، یعنی اندیشه و آثار ایشان نزد مردم ایران اسلامی که امام خمینی(ره) را بت شکن خویش می‌شمرند، از اهمیت و حساسیت بالایی برخوردار است.

آقاي سید حسن خمینی به تازگی در ماهنامه مهرنامه ویژه فروردین 1390 مطالبی را در مورد توجه به اندیشه امام طرح کرده اند که این مطالب در روزنامه آرمان، تاریخ 24 فروردین مجددا تکرار شد.

طرح بحث مکتب امام خمینی از سوی وي و تشبیه این مکتب به مکتب امام صادق (علیه السلام) اگر چه در وهله اول قیاس مع الفارق است اما با توجه به جغرافیای بحث او، این نکته را متبادر می کند که به جای اجتهاد در اندیشه امام خمینی بیشتر به دنبال کم رنگ ساختن مرجعیت امام(ره) در ساحت مبانی و اصول اندیشه است.

نکته اول اينكه، اصول و اندیشه امام خمینی(ره) در درون گفتمان امام صادق (علیه السلام) قابل طرح است و نه یک مکتب مجزا در کنار مکتب امام صادق(علیه السلام). مباحث امام خمینی همه درون مکتبی هستند و روش برخورد علمی، آن است که از اصول و مبانی اندیشه امام سخن بگوییم و اجتهاد امام خمینی را به عنوان بهترین و کامل‌ترین اجتهاد از مکتب امام صادق(علیه السلام) که توانسته کمر استعمار و استکبار را بشکند و استقلال و آزادی را به مردم ایران و جهان ارمغان دهد، بپذیریم.

نکته دوم اینکه، طرح مکتب امام خمینی به طرح مکتب آیت الله خویی، آیت الله بروجردی و... منتج شده و در وهله اول آشفتگی و هرج و مرج در مبانی را دامن می زند.

با توجه به خصوصيات شخصيتي موسوي ، وي کسي نيست که به تنهايي جسارت فتنه آفريني داشته باشد و انفعال وي در مناظره 14 خرداد در مقابل منتخب مردم مؤيد همين مطلب است بلکه وي چون عروسکي است که تا دست آقاي رفسنجاني درون آن است به خيمه شب بازي براي دشمنان ادامه مي دهد

حاج منصور ارضی در مراسم زیارت عاشورای صبح امروز (۲۸/۱/۹۰) كه به مناسبت روز شهادت حضرت زهرای مرضیه (س) درحسینیه صنف لباس فروش تهران برگزار شد؛ درتوضیح «اكرمنی بك ان یرزقنی طلب ثارك مع امام منصور» و خطاب به رییس جمهور و سایر مسئولین در سخنان مهمی گفت:

* كریم بودن ملتی به این است كه در حال انتقام و خونخواهی از حسین (ع) باشد.
* كرامت این انقلاب این است كه در حال خونخواهی از شهداء باشد؛ حتی شهدای بحرین و ...
* موضوع این است كه در ركاب امام و تحت فرمان امامی باشی كه از طرف خدا یاری شده است. باید همیشه در حال جوشش و طالب خون حسین باشی. این حرف یعنی چه؟ آیا باید با همه بجنگیم؟ نه ، بلكه با كسانی كه با دستگاه امام حسین (ع) بازی می كنند باید بجنگیم.

گوهر گمگشته علي

السلام عليك يا فاطمه الزهرا يا بنت رسول الله!

ما خاك پاي يوسف گمگشته توييم و حيات و قيام و حكومت و جان و روح و هستي مان رهين يك نگاه آسماني اوست.
انقلاب اسلامي ما جلوه كوچكي از نور عنايت فرزند عزيزتوست. تمام شقايقهاي دشت التهاب براي قطره اي از درياي احسانش در انتظار
مي سوزند.
خدايا مباد كه نسيان و غفلت ما، موعود عاشقان را دل آزرده سازد، كه تمام حيات و نهضت ما براي يك تبسم مليح اوست. سالهاست كه دلتنگ غيبت و نهاني اوييم و نيك مي دانيم كه وجود جودآگينش حضور محض است و نهاني، از آن ماست.
خدايا! به سيماي خونين برترين بانوي عصمت و عفاف و والاترين حامي ولايت، به ما بصيرت و ادراك صحيح راه روشن زهرايي عطا فرما.
يا فاطمة الزهرا، يا قرة عين الرسول!
اينك در شهادت غمگنانه و مظلومانه ات، هم آوا با سلاله پاكت،
خامنه اي عزيز، با دلي سرشار از غم مي گرييم و اشك خويش را با تأسي به سيره آسماني ات به والايي ولايت پيوند مي دهيم.
پدر و مادرم فداي خاك قدوم گل گمگشته ات - مهدي موعود - باد. نظر عنايت خويش از ما مگير. ضعيفانيم و چه كسي به ما نظر كند جز مظهر سطوت رسول يار؟ تهي دستانيم و چه كسي احسان مان كند جز جلوه غناي دوست؟
يا وجيهتاً عندالله، اشفعي لنا عندالله!